Wie mij zo'n 15 jaar geleden zou zeggen dat ik trots zou zijn op iets wat zeer alledaags(helaas niet voor iedereen) is zou ik echt als gek hebben verklaard!!!!
Maar ja die tijd is toch gekomen.....................................................want ik ben trots op mijn dochter die nu een maand ook op de wc POEPT!!!!!!!!!!!! Plassen deed ze al maar poeppen helaas niet maar na een hartig woordje van een crecheleidster is ze eindelijk zo ver dat ze nu altijd op de wc poept! Dus hier een trotse mama en ja als iemand zou zeggen dat ik nog trotser kon worden zou ik die ook echt voor gek verklaren maar..............................................dat is dus ook gebeurd want haar jongere zusje geeft ook al af en toe aan dat ze moet PLASSEN en POEPPEN en doet dat dan ook meestal !!!!
Dus hier een zeer trotse mama van 2 dochters die lekker plassen en poeppen!!!!
donderdag 26 maart 2009
dinsdag 3 maart 2009
Moeder trapt er wéér in.
Ik maak even een vergelijking. Correct me if I'm wrong:
Ikea versus De Bevalling
- Je gaat er vol goede moed in
- Het eindresultaat is wenselijk
- Na verloop van tijd gaat het je steeds meer tegenstaan
- Op het toppunt van de pijn, als je denkt dat je het echt niet meer aankan, mag je persen/betalen.
- Eenmaal verlost/bij de auto ben je blij dat je ervan af bent
- Maar dan komen de slapeloze nachten/het in elkaar zetten van de meubels
- Op onverklaarbare wijze vergeet je na een tijdje hoe erg het was en trap je er gewoon wéér in.
Herkenbaar, anyone?
Ik was er dus, afgelopen zondag. Zondag ja. Want op een andere dag konden we niet. En was I even not amused zeg. Ik heb deze keer alleen niet gezegd dat ik noooooit meer ga. Want ik weet dat we over een paar weken Dochters speelgoedkast moeten halen. Maar dán ga ik het helemaal anders doen. 's Morgens vroeg. Zonder Dochter, zonder Vader. Zou 't schelen? Of kom ik dan ook weer gefrustreerd thuis. Tips zijn welkom!
Ikea versus De Bevalling
- Je gaat er vol goede moed in
- Het eindresultaat is wenselijk
- Na verloop van tijd gaat het je steeds meer tegenstaan
- Op het toppunt van de pijn, als je denkt dat je het echt niet meer aankan, mag je persen/betalen.
- Eenmaal verlost/bij de auto ben je blij dat je ervan af bent
- Maar dan komen de slapeloze nachten/het in elkaar zetten van de meubels
- Op onverklaarbare wijze vergeet je na een tijdje hoe erg het was en trap je er gewoon wéér in.
Herkenbaar, anyone?
Ik was er dus, afgelopen zondag. Zondag ja. Want op een andere dag konden we niet. En was I even not amused zeg. Ik heb deze keer alleen niet gezegd dat ik noooooit meer ga. Want ik weet dat we over een paar weken Dochters speelgoedkast moeten halen. Maar dán ga ik het helemaal anders doen. 's Morgens vroeg. Zonder Dochter, zonder Vader. Zou 't schelen? Of kom ik dan ook weer gefrustreerd thuis. Tips zijn welkom!
Tranen voor Annabel
Eigenlijk ben ik best een harde tante Toos. Ik schiet niet snel vol. Niet bij films, boeken of nieuwsberichten. Ook niet in privésituaties. Dat betekent natuurlijk niet dat ik niets voel, er komen alleen niet zo snel tranen bij. Uitzonderingen daargelaten...
Toen ik zwanger was van mijn tweede zoon, keek ik Broke Back Mountain. Man of man, tranen met tuiten, snot en snikken. Verschrikkelijk. Ik wijt het nog steeds aan die zwangerschapshormonen.
Maar de echte uitzondering voor mij is dierenleed (en sinds ik moeder ben: kinderleed). Dierenleed gaat mij verschrikkelijk aan het hart. Waarom? Ik denk omdat dieren zo weerloos zijn ten opzichte van mensen. Ze zijn zo erg overgeleverd aan de wereld die de mensheid heeft gemaakt. Padden worden overreden door onze auto's, kuikens verdwijnen in onze machines en olifanten vallen in door ons gegraven grachten.
Nu weet ik wel dat het bij olifant Annabel echt een ongeluk was. Kan gebeuren. Zal ook blijven gebeuren. Maar ik vind het zo verschrikkelijk zielig. Die ogen van dat dier toen ze in die gracht lag. En nu hebben ze haar ook nog in moeten slapen. En als ik de volgende dag hoor dat de overige olifanten met hun poten op de plek des onheils staan te graven... nou, dan kun je mij dus afvoeren.
Zakdoek!
Toen ik zwanger was van mijn tweede zoon, keek ik Broke Back Mountain. Man of man, tranen met tuiten, snot en snikken. Verschrikkelijk. Ik wijt het nog steeds aan die zwangerschapshormonen.
Maar de echte uitzondering voor mij is dierenleed (en sinds ik moeder ben: kinderleed). Dierenleed gaat mij verschrikkelijk aan het hart. Waarom? Ik denk omdat dieren zo weerloos zijn ten opzichte van mensen. Ze zijn zo erg overgeleverd aan de wereld die de mensheid heeft gemaakt. Padden worden overreden door onze auto's, kuikens verdwijnen in onze machines en olifanten vallen in door ons gegraven grachten.
Nu weet ik wel dat het bij olifant Annabel echt een ongeluk was. Kan gebeuren. Zal ook blijven gebeuren. Maar ik vind het zo verschrikkelijk zielig. Die ogen van dat dier toen ze in die gracht lag. En nu hebben ze haar ook nog in moeten slapen. En als ik de volgende dag hoor dat de overige olifanten met hun poten op de plek des onheils staan te graven... nou, dan kun je mij dus afvoeren.
Zakdoek!
maandag 2 maart 2009
Voel't!
De vakantie is weer voorbij, de oscars uitgereikt en het vasten begonnen.
Tijd voor frisse moed. De lente laat vast niet lang meer op zich wachten, misschien niet in warmte en zonnestraaltjes, maar heb je de kwetterjes al weer gehoord om vijf uur in de ochtend? Dat gaat helemaal goed komen.
Komop! Feel the spirit, gooi die ramen open, laat de woorden mee vloeien op de wind.
Per slot van rekening is Kaatje niet de enige Tante Toos;)
Zonder hierbij de druk op te voeren tot loggen, dat is geenzins mijn bedoeling....
Tijd voor frisse moed. De lente laat vast niet lang meer op zich wachten, misschien niet in warmte en zonnestraaltjes, maar heb je de kwetterjes al weer gehoord om vijf uur in de ochtend? Dat gaat helemaal goed komen.
Komop! Feel the spirit, gooi die ramen open, laat de woorden mee vloeien op de wind.
Per slot van rekening is Kaatje niet de enige Tante Toos;)
Zonder hierbij de druk op te voeren tot loggen, dat is geenzins mijn bedoeling....
woensdag 18 februari 2009
De crisis
Vandaag luisterde, keek en dacht ik na over de crisis. Vandaag was de dag, samen met gisteren, dat de regering er achter kwam dat het toch wel een tikje kritiek wordt. Ik luister en huiver. Ik moet volgens mij zelf zorgen dat ik relativeer, er hebben nog maar weinig politici mij een gerust gevoel gegeven. Ze kibbelen onderling over de oplossingen en eigenlijk wordt ik juist daar rustig van. Als er tijd en ruimte is om te kibbelen is er nog geen crisisnood! In een film zie je altijd het hele land op slot gaan en ieder belangrijk persoon is met hetzelfde doel bezig, de wereld redden. Balkenende zit vanavond gewoon achter de boerenkool met Bianca en kids. Niets aan de hand dus. Pfffff, dat lucht op!
donderdag 12 februari 2009
Logo Tante Toos
Hierboven de direktlink van het logo wat ik op mijn site heb van Tante Toos. Voor de liefhebbers.
Kaatje film
Ik ben gek op een goede film. Het moet eigenlijk een psychologische thriller zijn. Een einde wat je niet verwacht en een verhaal wat niet te voorspellen is.
Die films zijn er niet zo heel veel. Toch heb ik al heel wat goede films mogen zien. Soms onverwacht mooi, dat je denkt: geen leuke film! En ineens blijkt het eem toppertje te zijn.
Op mijn site is een rubriek 'naar de film', die rubriek is nog lang niet compleet, maar het geeft wel een beetje aan wat ik leuk vindt.
Mijn eerste film was The never ending story en dat ben ik nooit vergeten. Het genre sprookjes, legends en fantasy, is dan ook altijd blijven hangen. Ik vind het net zo mooi om ze te zien als te bezitten. Mijn kast heeft een complete rij van dat soort films. The 10th kingdom, ken je die? Geweldig! Je moet er alleen een uurtje of 8 voor uittrekken maar zo mooi. Labyrinth, een golden oldie met David Bowie in de hoofdrol. Die wilde ik hebben en heb er veel moeite voor moeten doen. Uiteindelijk heb ik hem gevonden in een mooie leren hoes. Tja, het is maar waar je warm van wordt.
Eigenlijk zijn er weinig films die ik niet gezien heb. Noem een film en ik weet waar je het over hebt. Nog niet zo lang geleden hebben we alle videofilms die in de kast stonden naar zolder gebracht. Best zonde, want het was een kleine videotheek. Tegelijkertijd kun je je voorstellen wat ik allemaal op die lege planken kwijt kan en daarom zijn ze toch maar ingepakt. Een wilde gok, ik denk zo'n 400 videobanden(!) Nu worden ze langzaam vervangen door DVD's. Op één van de planken staat een 'uitleenmap' zodat een ander ook een keer een filmpje kan halen uit de verzameling. Toch kost dat best wat dvd's. Ookal staat het zwart op wit, als je iemand niet meer ziet kun je ze ook niet meer terug vragen. Bij ons kan dat nog wel eens gebeuren doordat je snel 'ja' zegt tegen een bargast ofzo. Dat doen we dus niet meer zo vaak.
Kortom, het onderwerp is aan mij besteed en je merkt dat ik van de hak op de tak spring om alles te vertellen. Op mijn eigen site kun je nog wel wat terug vinden maar zoals ik al zei, die pagina is nog lang niet af.
Hmmmm, heb nu al zin om vanavond even een filmpje te pakken.
P.s. Op zondagavond is RTL begonnen met het uitzenden van een paar echte toppers! The pursuit of happiness moet nog komen en is een waargebeurd verhaal, moet je zien. Verder zijn alle titels de moeite waard. Tipje dus!
Die films zijn er niet zo heel veel. Toch heb ik al heel wat goede films mogen zien. Soms onverwacht mooi, dat je denkt: geen leuke film! En ineens blijkt het eem toppertje te zijn.
Op mijn site is een rubriek 'naar de film', die rubriek is nog lang niet compleet, maar het geeft wel een beetje aan wat ik leuk vindt.
Mijn eerste film was The never ending story en dat ben ik nooit vergeten. Het genre sprookjes, legends en fantasy, is dan ook altijd blijven hangen. Ik vind het net zo mooi om ze te zien als te bezitten. Mijn kast heeft een complete rij van dat soort films. The 10th kingdom, ken je die? Geweldig! Je moet er alleen een uurtje of 8 voor uittrekken maar zo mooi. Labyrinth, een golden oldie met David Bowie in de hoofdrol. Die wilde ik hebben en heb er veel moeite voor moeten doen. Uiteindelijk heb ik hem gevonden in een mooie leren hoes. Tja, het is maar waar je warm van wordt.
Eigenlijk zijn er weinig films die ik niet gezien heb. Noem een film en ik weet waar je het over hebt. Nog niet zo lang geleden hebben we alle videofilms die in de kast stonden naar zolder gebracht. Best zonde, want het was een kleine videotheek. Tegelijkertijd kun je je voorstellen wat ik allemaal op die lege planken kwijt kan en daarom zijn ze toch maar ingepakt. Een wilde gok, ik denk zo'n 400 videobanden(!) Nu worden ze langzaam vervangen door DVD's. Op één van de planken staat een 'uitleenmap' zodat een ander ook een keer een filmpje kan halen uit de verzameling. Toch kost dat best wat dvd's. Ookal staat het zwart op wit, als je iemand niet meer ziet kun je ze ook niet meer terug vragen. Bij ons kan dat nog wel eens gebeuren doordat je snel 'ja' zegt tegen een bargast ofzo. Dat doen we dus niet meer zo vaak.
Kortom, het onderwerp is aan mij besteed en je merkt dat ik van de hak op de tak spring om alles te vertellen. Op mijn eigen site kun je nog wel wat terug vinden maar zoals ik al zei, die pagina is nog lang niet af.
Hmmmm, heb nu al zin om vanavond even een filmpje te pakken.
P.s. Op zondagavond is RTL begonnen met het uitzenden van een paar echte toppers! The pursuit of happiness moet nog komen en is een waargebeurd verhaal, moet je zien. Verder zijn alle titels de moeite waard. Tipje dus!
Abonneren op:
Posts (Atom)