Wit Licht

Het thema van de maand februari is dus FILMS. Laat ik nou toevallig afgelopen vrijdag naar de film geweest zijn! Heb ik ff mazzel want zoveel films zie ik op het moment niet aangezien ik een innige relatie met mijn laptop heb, al zou je dat niet zeggen gezien het feit er pas 1 logje van mijn toetsenbord is gekomen. Ik zeg geen inspiratie en tijdgebrek.

Films dus; afgelopen vrijdag heb ik Wit Licht gezien. De film die onderdeel uitmaakt van het Marco Borsato drieluik. Het drieluik is nu gesloten, na de cd te hebben gekregen, het concert te hebben gezien, kan ik nu zeggen dat ik de film heb gezien.

Waar gaat de film over?

Het leven valt de 40-jarige in Afrika geboren Eduard Zuiderwijk zwaar na de
plotselinge dood van zijn vrouw Anna. Hij moet niet alleen zijn eigen restaurant
draaiende houden, maar komt nu ook alleen voor de opvoeding van zijn 10-jarige
zoon Thomas te staan. Als Thomas' vriendje Abu wordt ontvoerd om met harde hand
opgeleid te worden tot kindsoldaat, besluit Eduard hem te gaan zoeken. De
30-jarige Valerie, een hulpverleenster, is aanvankelijk erg sceptisch over deze
onmogelijke missie. Maar gaandeweg krijgt zij steeds meer bewondering voor
Eduard en probeert hem zoveel mogelijk bij te staan. Er wacht een gevaarlijke
zoektocht door de jungle naar het rebellenkamp.

Een goede film hoewel het wel te zien is dat Marco Borsato geen acteur is. Aan zijn emoties is dat overigens niet te merken haha. Dat is bekend van Marco dat hij de traantjes wel wil laten rollen. De emoties zijn dus goed te noemen.
Het is een aangrijpende film, je wordt echt even met je neus op de feiten gedrukt en dat is ook echt niet verkeerd. Maar mensen wat een leven hebben die kinderen! Het is te erg voor woorden om te zien hoe die kinderen geintimiteerd worden. En als ze dan al ontsnappen moet je eens zien hoe ze dan zijn. Brrr kippenvel bij het idee dat zoiets met mijn eigen kind zou gebeuren en dan direct denken dat zoiets hier niet gebeurd.

Hoewel het geen topfilm is kan ik m zeker aanraden. Ondertussen denk ik nog even; wat ben ik blij dat mijn wiegje en dat van mijn zoon in Nederland heeft gestaan.