Valt Moeder in een gat?

Dat moet haast wel. Mijn agenda, een schattige bruinleren organiser met ingewerkte roos, is echt volgekalkt met afspraken en to-do-lists voor de bruiloft. Leuke bezigheden overigens, zoals een overheerlijke taart uitzoeken, ringen ophalen, kleren kopen voor Dochter, kaarten versturen (als je 'm nu nog niet hebt... dan mag je ook niet komen ;-)). Maar als ik dan doorblader tot na de huwelijksreis, dan zijn de pagina's ineens oogverblindend wit. Ik kan me er nog even niets bij voorstellen. Niets te doen hebben. Uiteraard verzin ik tegen die tijd wel weer iets nieuws, maar het vooruitzicht is toch wel erg lekker.
Gewoon de getrouwde vrouw uithangen. Dus. Zijn blousen netjes strijken, het huis op orde hebben, lekker voor 'm koken. Terugdenken aan onze (hopelijk) onvergetelijke dag. Wennen aan een schitterende trouwring. Gluren naar (hopelijk) prachtige foto's. En weer veel tijd hebben voor gewone gezinsdingen, zoals lekker ontspannen naar de kinderboerderij en de speeltuin. Leuke afspraken met vriendinnen; hoe heten ze ook alweer? En eindelijk naar de kapper, voor een functioneel en verzorgd kapsel. En op tijd naar bed, zonder tot achterlijke tijden achter de laptop te zwerven, omdat er nog wat geregeld of uitgezocht moet worden.

We zullen na onze trouwdag vast wel een uitje kunnen toevoegen aan de agenda. Want door het faillissement wat onze trouwdag met zich meebrengt, zullen we ons vast wel elke week bij de voedselbank mogen melden.