dinsdag 6 januari 2009

Zo'n vrouw....

Ik heb bij 'Tante Toos' iets meer de neiging vóór vrouwen te schrijven, onbewust. Waarschijnlijk gaat Plato hier binnenkort even gluren en zal zich teleurgesteld voelen bij bovenstaande. Hoe kan ik aan de mannelijke lezer voorbij gaan?! Gelukkig heb ik dat tot nu toe niet gedaan. Feit blijft dat vrouwen van Venus komen en mannen van Mars. Dat lijkt me nou juist zo leuk, de verschillen uitdiepen. De mannelijke lezer zal zich vermaken en verkneukelen over de vrouwenfeiten en ondertussen zich nog meer overtuigd voelen van zijn mannelijkheid. Niets mis mee. Anderzijds zou het, terugkomend op Plato, goed uitkomen als hij hier niet zo heel veel hoeft te komen, hij kan blogland al amper bijbenen......Ben gek op die man.

Laatst schreef ik over de aankomende vakantie en sloot de blog af met: "Druk! Nog zoveel te doen voor we weg kunnen! Ik ben per slot van rekening een vrouw." Ton vroeg zich als mannelijke lezer, wellicht sarcastisch, af wat ik daarmee bedoelde. Elke vrouw begrijpt wat ik bedoel. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en bestaan er vrouwen die in een relaxmodus de vakantie voorbereiden en al helemaal niet het complete huis spik en span achterlaten voor vertrek. Ik behoor tot het merendeel en ga compleet perfectionistisch uit m'n plaat. Alles poetsen, schoon, boenen, wassen en bij het sluiten van de deur pluk ik het laatste beukenblaadje van de kokosmat. De camper is dan ook blinkend en stofvrij om in elk geval binnen een paar dagen het tegenovergestelde te zijn. Twee honden, twee mensen, paar vierkante meter, do I need to say more?

Het komt erop neer dat ik mijzelf een spiegel kan voorhouden en mezelf toespreken: "Is het nodig alles schoon achter te laten? Is het nodig de wasmand zo leeg te houden dat één sokje zich daar nog niet mag ophouden? Is het nodig dat er overal briefjes liggen voor de katten/plantenoppas in geval van vergeetachtigheid.

Nee, niet nodig, maar ik ben wel zo'n vrouw.....

7 opmerkingen:

  1. Zo herkenbaar. Ik ben er blijkbaar ook 1.
    Zo'n vrouw.

    Zal je blogje aan vriendlief laten lezen zodat ie kan zien dat het niet aan mij ligt en dat ik er dus gewoon ook niks aan kan doen.

    Hoort gewoon bij het "zo'n vrouw"-zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dat ik behoorlijk wat mannelijke hormonen in me heb, want ik herken me helemaal niet in zo'n soort poetsdrang!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tja, je kunt nu alles wel stofvrij achterlaten, maar wat denk je te zien als je over drie weken terugkomt?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ook hier niet zo'n type vrouw, de administratie moet nog steeds bijgewerkt worden, en teveel dingen tegelijk is gewoon een vrouwending.
    Tuurlijk heb ik het het liefst gewoon netjes en opgeruimd, maar met een kleine smurf die bijna 5 dagen gewoon thuis is, en een rommelkont aan man (dus 2 kids) is dit een moeilijke opgaaf.
    Want als je het netjes hebt en opgeruimd hebt wordt in de ene hoek de speelgoed weer overhoop getrokken en in de andere hoek zit kind 2 weer spullen overhoop te trekken, want wat maakt het nou uit als het niet allemaal opgeruimd is????
    Ik heb me er inmiddels bij neergelegd.......dat kunnen niet veel vrouwen...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oei, ik ben ook níet zo'n vrouw geloof ik. Alleen toen ik zwanger was, had ik poetsdrang haha... verder heb ik eens per week een hulp.
    Maar, ik heb het wel met andere dingen hoor. Zo 'moet' ik altijd het huis opgeruimd achterlaten als ik 's morgens wegga of 's avonds ga slapen. En dat is ook onbegonnen werk met 2 volwassenen, 2 peuters en 3 katten :(

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kleine nuance ... ik heb dit poetsgedrag alleen maar als ik op vakantie ga (of ongesteld ben).
    De rest van het jaar doe ik het rustig aan ...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Helaas voor mezelf en mijn omgeving ben ik ook wel een beetje zo'n type, hoewel ik wel kan zeggen dat het de laatste jaren iets minder is geworden maar helemaal vrij kom ik er niet van ben ik bang...

    BeantwoordenVerwijderen